Hee allemaal,

HAPPY NEW YEAR EVERYBODY ??

Het is alweer een tijd geleden dat ik iets heb geschreven, maar in het kader van 'beter laat dan nooit', hier weer een nieuw blog vanuit Malawi.

De afgelopen weken hebben we weer niet stil gezeten en er is dus weer genoeg te vertellen. Vorige keer ben ik geëindigd met dat mama en Martin in Malawi aan zijn gekomen en dat we op die super vette safari zijn geweest. Na de safari zijn mama en Martin naar het zuiden gereisd om zelf wat van het land te zien.

En het weekend na de safari zijn we met de hele groep drie dagen naar Zomba geweest. Dit is een redelijk grote plaats in het zuiden van Malawi. De stad ligt ook aan de voet van het Zomba Plateau, een mooi natuurgebied om te wandelen ennn... paard te rijden!! We werdenvrijdagom8:00uur opgehaald bij ons huis. Dit werd uiteraard9:00uur aangezien de mensen hier in Malawi het nietzonauw nemen met de tijd. In Zomba sliepen we in een ontzettend leuk hostel: Pakachere. In het hostel wasvrijdagavond een quizavond en alle expats uit Zomba kwamen bij een om deel te nemen. De quiz was echt vet moeilijk en als team 'hippo' hadden we dan ook dik verloren. Maar we hadden ons best gedaan en veel gelachen. De volgende ochtend werden we om 8.00 uur opgehaald om een wandeling te maken met een gids over het Zomba Plateau. De wandeling duurde ongeveer 4 uur waarbij we twee uitzichtpunten hebben gezien en een waterval. Het natuurgebied is echt prachtig. Het waszogroen, en het lijkt net alsof je door een tropisch regenwoud loopt.Zondaghebben we nogmaals het Plateau bezocht. Maar deze keer niet te voet maar te paard!! Dit was echt super gaaf. Samen met drie andere vrijwilligers hebben we twee uur paardgereden. Hierdoor zagen we weer een ander deel van het gebied. En vanaf het paard ziet het er allemaal ineens weer heel anders uit :)

Zondagmiddag zijn we weer naar huis gereden. Ondertussen was mama ingetrokken in het DG huis. Martin is die middag weer naar NL gevlogen. Deze week is mama 5 dagen vrijwilligster geweest bij 'the feeding program' en ben ik gewoon naar mijn eigen project geweest. Daarna hadden we nog 4 dagen vrij om nog iets leuks te doen. Helaas kreeg ikwoensdagnacht koorts en was mijn week op het project maar kort. Ondanks dat ik daarvan baalde vond ik het nog veel erger omdat mama hier was, en ik met haar een korte trip zou maken in het weekend. Gelukkig was ikzaterdagweer een beetje opgeknapt en konden we het toch allemaal door laten gaan. We hadden besloten om richting het noorden te gaan. Duszaterdagochtend vroeg hadden we de bus naar Mzuzu en daarna zijn we met een taxi door gegaan naar Nkhata Bay, een plaatsje aan het meer. We sliepen in een super leuke lodge genaamd Mayoka Village. Hier kon je suppen, kanoën, snorkelen, lekker eten en drinken en er waren veel leuke plekjes om te zitten en te liggen. De apen vlogen hier van boom tot boom, en je moest echt oppassen dat je geen (afgekloven) mango op je kop kreeg. We zijn ook nog naar het plaatsje gelopen en daar lekker gegeten met uitzicht over de plaatselijke markt. Waar je heerlijk de choas kunt aanschouwen van het leven van een malawiaan... Ondanks dat ik nog helemaal niet fit was, en we daardoor weinig konden ondernemen, heb ik echt genoten om met mam op stap te zijn en haar te laten zien hoe mijn leven hier eruit ziet.Dinsdagmiddag zijn we weer terug gereisd en begin van de avond kwamen we weer aan in Lilongwe.Woensdagstond voor mama een lange reis terug naar NL op de planning en ik ben een halve dag naar m'n project gegaan, maar natuurlijk eerst afscheid genomen van mammieee! Gelukkig duurt het niet meerzolang voordat ik ze weer zie.

Die avond was het sinterklaas avond en dat konden we in Malawi niet zomaar voorbij laten gaan. Dus een paar weken daarvoor hebben we lootjes getrokken onder de vrijwilligers en de coördinatoren. We moesten een klein cadeautje kopen en een gedicht schrijven. Eerst aten we met z'n alle pannenkoeken. En met een beetje een geïmproviseerd dobbelspel werden de cadeautjes van de stapel gepakt. Iedereen had super erg z'n best gedaan een mooi cadeau te kopen en de gedichten waren echt grappig en creatief. Er stonden zelfs water pepernoten, schuimpjes en marsepein op tafel (uit NL weliswaar...). Een echte Nederlandse avond dus!

Daarna is het huis ineens snel leeg gelopen... Uiteindelijk was het half december en waren we nog maar met z'n tweeën over.

Ondertussen heb ik op mijn project alle spullen weggegeven die de vrijwilligers achter gelaten hadden. Dit heb ik niet in het ziekenhuis zelf gedaan maar terwijl ik op outreach was. Ik had eigenlijk niet echt een plan gemaakt hoe ik het zou aanpakken. Maar ik had al wel voorspeld dat het wel eens chaos kon worden... En dan werd het ook. Vanaf het moment dat de mensen uit het dorp door kregen dat ik wat spullen had om weg te geven kwamen ze allemaal om me heen staan. Ze riepen en bedelde om spullen. Ik had de verpleegkundige die ook mee gingen gevraagd of ze me wilde helpen en wilde vertalen. Maar uiteindelijk heb ik maar gewoon alles zoveel mogelijk verspreid aan mensen gegeven. Gelukkig waren ze wel erg dankbaar.

Dit was ook meteen de laatste week ik het ziekenhuis van 2018, want we gingen op vakantie met kerst en oud en nieuw. Maar voordat we weg gingen was het eerst nog mijn verjaardag. Van mama had ik van thuis cadeautjes en kaartjes gekregen voor mijn verjaardag en ein-de-lijk mocht ik ze open maken. Het huis was versierd met slingers. 's Middags hadden we een borrel/bbq van de buren waar we voor uitgenodigd waren. Met een taart met kaarsjes hebben ze ook nog allemaal voor me gezongen. 's Avonds gingen we uit eten met de coördinatoren en hun familie en daarna was er ook nog een optreden/festival wat ook nog erg gezellig was.

De 24e zijn we naar Cape Maclear gereden voor 10 dagen vakantie. Daar hebben we de eerste drie dagen verbleven, tijdens kerst dus. Er waren echt leuke feestjes met zowel lokale mensen als backpackers/expats. Overdag hebben we veel gezwommen en boottrips gemaakt. De volgende bestemming was Liwonde National Park. Hier gingen we naartoe met het openbaar vervoer. Dit betekende eerst met de motor taxi, daarna met de matola (grote auto) en als laatste met de minibus. De reis met het OV verliep voor de verandering best soepel en we waren rond 13.00 uur in liwonde waar we werden opgehaald door de eigenlijk van de lodge waar we sliepen. Na een bumpy ride door het park waren we aangekomen en werd ons verblijf laten zien. We sliepen in een BOOMHUT!! Moet je voorstellen midden in het safari park in een boomhut waarbij je vanuit je bed naar de sterren kon kijken en de vuurvliegjes je om de oren vlogen... Ja, dat was echt heel gaaf. De volgende dag hadden we in de ochtend een boot safari. Helaas hebben we daarmee nietzodenderend veel gezien, op heel veel nijlpaarden na dan. De volgende dag reisde we dezelfde weg weer terug met het OV, maar stopte we eerder voor een nachtje in Monkey Bay. Dit is een plaatsje om de hoek bij Cape Maclear, maar wel een stuk rustiger en heel veel kleiner. In Monkey Beach Lodge kregen we een heel leuk huisje aan het strand. Die dag ging ook weerzovoorbij waarna we weer terug gingen naar Cape Maclear, opnieuw met de motor taxi. Dat blijft toch iedere keer maar spannend want de motoren zijn hier erg gammel en de wegen voor een heel groot deel niet verhard met flinke kuilen soms gevuld met water. Maar opnieuw hadden we 't weer overleefd. In Cape sliepen we de laatste drie nachten in een dorm. Hier sliep ook een Malawiaans gezin die gewoon helemaal hun eigen voedsel voorraad mee had genomen. Helaas was een groot deel hiervan verrot en mochten wij van die geuren meegenieten... Maar het mocht de pret niet drukken. Er was een pre New Years Eve party en een New Years Eve party op het strand. We hebben alle dagen bij elkaar in Cape al een hoop mensen leren kennen, zowel lokale mensen als expats en backpackers. Iedereen was op dezelfde plek en de tijd vloog voorbij.Voor ik het wist kon het aftellen beginnen en was het2019. Wat super raar om op het strand met 26 graden oud en nieuw te vieren. Er was zelfs wat vuurwerk die gewoon uit de hand werd afgestoken! Maar het was echt een super vette tijd. Heb echt genoten. Tijdens deze vakantie heb ik zoveel nieuwe mensen leren kennen en zoveel gelachen en echt een geweldige tijd gehad. Helaas kwam er ook weer een einde aan en stond er in Lilongwe ook weer een hoop werk op ons te wachten. Gelukkig heb ik toch ook wel weer zin om iedereen in het ziekenhuis te zien en daar aan de slag te gaan.

Ik ga nu nog even genieten want de tijd vliegt voorbij. Nog iets meer dan 2 weken en dan zit ik alweer in het vliegtuig naar het koude Nederland.

Hiermee was dit denk ik ook weer mijn laatste blog. Allemaal bedankt voor jullie reacties en support lieve mensen. Ik zie jullie in Nederland!

Tot snel!

Heel veel liefs :)